به گزارش خبرگزاری حوزه حجت الاسلام والمسلمین مهدی مهریزی، شب گذشته در نشست علمی "معیارهای قانون‌گذاری اسلامی بر اساس کتاب روح تشریع در اسلام اثر امام موسی صدر" که در موسسه فهیم قم برگزار شد، با اشاره به ابعاد شخصیتی امام موسی صدر، گفت: ایشان را باید یک متفکر دینی دانست و نه یک پژوهشگر اسلامی؛ محقق بودن با اندیشه ورزی متفاوت است.
وی افزود: امام موسی صدر هم اجتماعی بود و هم مناسبات اجتماعی را به خوبی می شناخت و باید در این راستا به بررسی ابعاد شخصیتی ایشان پرداخت و این کار نیز از لابه لای ابعاد مناسبات اجتماعی ایشان باید انجام شود.
این محقق و پژوهشگر حوزوی با مهم دانستن تبیین ابعاد منشی و رفتاری امام موسی صدر، یادآورشد: ایشان به دبنال رفع چالش محتوایی فقه اسلامی در دوره معاصر از زمان ارتباط مسلمانان با غرب بود؛ از جمله این چالش ها می توان به حقوق بشر و اقلیت های مذهبی و زنان و... اشاره کرد.
وی ادامه داد: از دیگر چالش های فقه در عصر معاصر می توان به مسایل مستحدثه ای در پزشکی چون مساله مرگ مغزی، انتقال عضو و حتی مباحث پیچیده اقتصادی اشاره کرد؛ از جمله افرادی که در دوره معاصر به دنبال حل این مباحث بودند، می توان از شهید مطهری در میان شیعیان و محمد عبده در میان اهل تسنن اشاره کرد.
حجت الاسلام والمسلمین مهریزی با اشاره به این مطلب که امام موسی صدر و شهید مطهری نظرات مشابهی در این حوزه داشتند، عنوان کرد: بیان این مطلب که دین در شریعت خود اصولی را پیش‌بینی کرده که بر اساس آن انسان می‌تواند بنا به اقتضائات زمان در حکم شرعی تحول به وجود آورد، از مبانی تفکر این دو نظریه پرداز و متفکر معاصر است.
این استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: مساله چند همسری از نظر ایشان جواز مقید دارد در حالی که بر اساس نظر مشهور چند همسری را مباح مطلق می‌دانند، این در حالی است که در نظام قبیله‌ای وقتی سرپرستی از دنیا می رود، یتیمانی به وجود می آیند که در این جا چند همسری نوعی تأمین اجتماعی است و اگر مناسبات به شکلی بود که چند همسری تامین اجتماعی به حساب نیاید معادلات تغییر می کند.
حجت الاسلام والمسلمین مهریزی با ذکر این مطلب که در کتاب روح تشریع در اسلام برخی از ویژگی‌های شخصیتی امام موسی صدر شناخته می شود، عنوان کرد: نگاه تقریبی قوی امام موسی صدر از جمله مباحث اصلی در این کتاب است؛ همچنین ایشان شخصیتی وبسیار انتقاد پذیر بود که در کنار غیرت دینی انتقاد پذیر نیز بود.
